در دو دهه گذشته ما شاهد بودیم که فناوری ابتدا از طریق برنامه های کاربردی وب مدیریت مدیریت ، سپس به پیش ساخت و ساز از طریق BIM و VDC (طراحی مجازی و ساخت) و سپس سرانجام وارد برنامه پروژه های تلفن همراه می شود. اغلب برای جایگزینی برنامه ها و مشخصات کاغذ در نظر گرفته شده اند.

با ارتباطات ، گردشهای کاری تجاری و مصنوعات طراحی ایجاد شده ، تصحیح شده و به صورت الکترونیکی مصرف می شوند ، بسیاری از آنها عصر “ساخت دیجیتال” را اعلام کرده اند – عصری که کارگران ، مواد و تجهیزات مدیریت می شوند و به عنوان اطلاعات مهم تر از خود جسمی هستند. .

• 

واقعیت ساخت دیجیتال

بدون شک چیزهای زیادی برای به دست آوردن وجود دارد – از پشتیبانی بهتر در تصمیم گیری از طریق یادگیری ماشین گرفته تا ایمنی و بهره وری کارگران و ساخت خودکار روباتیک در سایت. با این حال ، مهم نیست که فرایند برنامه ریزی چقدر دیجیتالی می شود ، ساخت و ساز ذاتاً ماهیت جسمی دارد ، خواه ساخت جدید باشد یا نوسازی.

در ساخت و سازهای جدید ، عناصر جدید باید دقیقاً در جایی که در سایت مشخص شده است ، قرار بگیرند. در یک نوسازی ، باید در هنگام طراحی و ساخت آثار به روز شده ، شرایط موجود را با دقت در نظر گرفت. تا زمان استفاده از فناوری که دقیقاً اطلاعات ساخت و ساز دیجیتال را به دنیای فیزیکی که برای آن در نظر گرفته شده است متصل شود ، واقعیت ساخت و ساز به خودی خود یک فرآیند جداگانه خواهد بود.

در سال 2016 ، شرکت تحقیقاتی مک کینزی خاطرنشان کرد که یکی از عناصر اصلی برای باز کردن فرصت آینده در ساخت و ساز ، “بررسی با کیفیت بالاتر و جغرافیایی” است. چنین فناوری از دیرباز دامنه متخصصان نظرسنجی چارچوب بوده است ، اما پیشرفت ها در فشردگی سخت افزار ، سهولت در استفاده از سخت افزار و نرم افزار و اتصال به سیستم عامل های مدیریت پروژه ساخت و ساز باعث ایجاد این دیدگاه می شود. اینها را می توان به طور گسترده به عنوان راه حل های “واقعیت به دیجیتال” و “دیجیتال به واقعیت” طبقه بندی کرد.

این فرایند شامل شکافهایی در زمینه بهره وری است که در آن اطلاعات مربوط به طراحی بصورت الکترونیکی برای اهداف ساختمانی به عنوان نقشه طراحی می شود ، در حالی که یک انسان اغلب مجبور به تفسیر دستی از محل دقیق محل کار است. نرم افزار امروز به طور خودکار آخرین اطلاعات طراحی دیجیتال را دریافت می کند و به کاربران کمک می کند تا بدون تفسیر دستی ، مانند نرم افزار میدانی Leica Geosystems از طریق ادغام مستقیم با Procore و Autodesk BIM 360 ، آن را به صورت فیزیکی در سایت بیابند.

برای گردآوری اطلاعات دیجیتالی مورد نیاز با واقعیت یک سایت ساخت و ساز ، همکاری بین رهبران فناوری ضروری است. از طریق مشارکت ، داده های غنی سه بعدی تولید شده از ابزار دقیق و دقیق می توانند توسط کاربران راه حل های ساخت و ساز و مدیریت تاسیسات در نرم افزارها و سیستم عامل های پیشرفته مشاهده و کاوش شوند.

به عنوان مثال ، درخواست دیجیتالی برای اطلاعات (RFI) از شرکت ساخت و ساز به معمار که می پرسد چگونه یک چالش متناسب با شرایط موجود را حل کنید ، بدون سفر به محل کار وقتی که ابرهای نقطه تسخیر شده با RFI در ارتباط باشند ، بسیار قابل حل تر می شود. یک شکل دیجیتال قابل مشاهده و قابل اندازه گیری از واقعیت.

تشخیص نیاز به ایجاد دیجیتالیشن و واقعیت از طریق مشارکت ها ، کلید اصلی ساختن دیجیتال برای “واقعی شدن” و باز کردن آینده ایمن تر ، با کیفیت بالاتر و پربازده تر برای صنعت است.